تحلیل عددی اثر میدان مغناطیسی بر جابه جایی طبیعی نانوسیالات در یک آنولی عمودی متخلخل

این مقاله به تحلیل عددی اثر حضور میدان مغناطیسی بر انتقال حرارت جابه جایی طبیعی نانوسیالات در یک محفظه آنولی عمودی متخلخل می پردازد. هدف، تعیین شرایط بهینه از نظر قانون اول ترمودینامیک است. برای این منظور، معادلات بقای جرم، اندازه حرکت و انرژی نانوسیال به شیوه عددی حل می شوند. سپس، جریان سیال و توزیع دما محاسبه شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. محاسبات برای نانوذرات مس و نقره در سیال پایه آب انجام شده و نتایج با هم مقایسه می شوند. علاوه بر این، تاثیر کسرحجمی نانوذرات، عدد رایلی و عدد هارتمن نیز بر انتقال حرارت در محفظه بررسی می شود. کنکاش در نتایج ارائه شده، نشان می دهد که در ابتدا با افزایش درصد نانوذرات به سیال پایه شاهد افزایش قدرت جریان و انتقال حرارت نسبت به آب خالص می باشیم ولیکن به مرور با افزایش بیشتر کسرحجمی شاهد کاهش قدرت جریان و انتقال حرارت هستیم. این کاهش برای نانوذره نقره به دلیل بالا بردن بیشتر خواص حرارتی نانوسیال در کسرحجمی های بالاتر اتفا می افتد. ه مچنین در میان نانوسیالات مطالعه شده، بیشترین انتقال حرارت در نانوسیال آب - نقره رخ می دهد. برطبق نتایج،افزایش شدت میدان مغناطیسی موجب کاهش میزان انتقال حرارت خواهد شد.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، جابه جایی طبیعی ، محیط متخلخل ، میدان مغناطیسی ، تعادل حرارتی ، آنولی