مقایسه جدایش ژرمانیم در سیستم های مایع-مایع و غشای حلال آلی از فلزات سنگین از محلول سنتزی

در این تحقیق، به منظور جدایش ژرمانیم از محلول آبی حاوی اسیدتارتاریک، از استخراج مایع-مایع و غشای حلال آلی (SLM) استفاده شد. در این سیستم ها، از غشای پلی-تترافلورواتیلن (PTFE) به عنوان غشا و حلال آلی Alamine 336 به عنوان استخراج کننده استفاده شد. در سیستم استخراج مایع-مایع، تاثیر غلظت استخراج کننده، غلظت اسیدتارتاریک به عنوان کمپلکس ساز و غلظت اسید کلریدریک به عنوان استریپ کننده مطالعه شد. درصد استخراج ژرمانیم از مقادیر غلظت %v/v 10 برای Alamine 336  به 100% می رسد. با افزودن اسید تارتاریک به میزان  mM 75/2 در حدود 6/98% از ژرمانیم استخراج می شود. همچنین، با افزایش غلظت اسید کلریدریک تاM   1، درصد استریپ ژرمانیم تا حدود 98% افزایش می یابد. طبق نتایج آزمایش های SLM، فاز حامل با غلظت 15% برای انتقال ژرمانیم از فاز خوراک به فاز استریپ کافی است. در مقایسه با استخراج مایع-مایع، با وجود انتقال تمامی ژرمانیم از خوراک به فاز استریپ، زمان این انتقال (20 ساعت) نسبت به سیستم مایع-مایع (15 دقیقه) بسیار زیاد است.

کلیدواژه ها:

استخراج ، انتقال ، ژرمانیم ، غشا ، آمین