جلوه های استکبارستیزی در فعالیت های سیاسی ملک الشعراء بهار

یکی از شاعران پرآوازه معاصر ایران، محمد تقی بهار معروف به ملک الشعراء است. وی برخلاف بسیاری از هنرمندان، حیطه فعالیت خویش را از شعر وادب فراتر برده و در عرصه های سیاسی و اجتماعی آثار فراوانی از خود به جا گذاشت. این آثار بویژه از جانب فردی ادیب و هنرمند، تاثیرگذاری مضاعفی در سایر لایه های اجتماع پدید می آورد. این نوشتار به بررسی و تحلیل یکی از جنبه های این فعالیت سیاسی پرداخته است که در شخصیت و زندگی بهار بسیار برجسته بود؛ یعنی استکبارستیزی. به همین منظور با بررسی زندگی نامه و آثار فاخر این شاعر گرانمایه ی میهن، جلوه های استکبارستیزی را استخراج و تبیین و تحلیل نموده است. بررسی ها نشان داد روحیه و فعالیت تقابل با استکبار تجلی روشنی در زندگی ملک الشعرا داشته و در چندین ساحت نمود یافته است. نخستین جلوه گاه آن انتشار روزنامه نوبهار بود که به جهت محتوای ضد استکباری و آگاهی بخش، چندین بار تعطیل و متوقف شد. دومین محور در نمایش این حقیقت، ارتباط و تعامل نزدیک بهار با سید حسن مدرس روحانی مبارز و ضد استکباری زمان رضاخان است که در چهار دوره حضور وی در مجلس شورای مشاهده شد. جلوه دیگری از این روحیه استکبارستیزی را در مضامین اشعار بهار می توان دنبال نمود که خود مجالی مستقل برای پی جویی می طلبد.

کلیدواژه ها:

ملک الشعراء بهار ، فعالیت های سیاسی-اجتماعی ، استکبارستیزی ، سید حسن مدرس ، روزنامه نوبهار