نگاهی به کودکانه های ملک الشعرا بهار با واکاوی شعر بز اوستا بابا

در دوره مشروطه به تعلیم و تربیت کودکان در ایران توجه ویژه ای می شود . جامعه ایران با مفهوم نو ادبیات کودکان آشنا می شود. شعر نو کودک جوانه زده و رشد می کند. گرایش به ساده نویسی و در کنار آن اهمیت یافتن کودک و کودکی موجب می شود که شاعران بزرگ و معتبر شعرهایی خطاب به بچه ها یا در خور فهم آن ها و برای استفاده آن ها بسرایند. ملک الشعرای بهار از شاعرانی است که اشعار زیبایی با مضامین آموزشی برای کودکان می سراید . وی با استفاده از اصطلاحات جدید فارسی و اروپایی ، مسائل اخلاقی و اجتماعی روز را وارد شعر کودک می کند . درون مایه اشعار کودکانه او خداشناسی، احترام به پدر و مادر، تاکید بر دوستی و علم آموزی و .... است . و این در حالی است که بخش بزرگی از ادبیات کودکان ادبیات اندرزی و با تم اصلی شاهزاده پروری بوده است. در این مقاله برآنیم با توجه به این که تاکنون به اشعار کودکانه ملک الشعرای بهار اقبالی نشان داده نشده است با واکاوی و تحلیل مهم ترین سروده های کودکانه وی به بررسی مضامین شعر کودک ، در اشعار وی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک و نوجوان ، ادبیات مشروطه ، ادبیات اندرزی ، شعر نو کودک ، محمد تقی بهار