مطالعه آزمایشگاهی تاثیرهندسه کانال تقرب بر قدرت چرخش گرداب و ضریب آبدهی آبگیرقائم

یکی از روش های تأمین آب شرب، کشاورزی و صنعتی برداشت آب از رودخانه ها یا مخازن بوسیله آبگیرهای قائم می باشد. از مشکلات اساسی آبگیرهای قائم، وقوع گرداب های قوی (همراه یا بدون هسته هوا) در دهانه ورودی آبگیر است. این گرداب ها باعث کاهش بازدهی تأسیسات هیدرولیکی و ضریب آبدهی آبگیر می شود. در این تحقیق به کمک مدل آزمایشگاهی که شامل یک کانال تقرب با انتهای مسدود(Headrace Channel) است، تأثیر تغییرات طول و از مرکز آبگیررا بر قدرت چرخش گرد اب (عددسیرکولاسیون) و ضریب (Wall Clearance) فاصلة دیوارة انتهایی آبگیرقائم مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بصورت نمودار ارائه گردید. باتجزیه و تحلیل نتایج، حالت بهینه Cd آبدهی فاصلة دیوارة انتهایی توصیه شده است. همچنین در مرحله دیگر آزمایش، با هوادهی مجرای ورودی آبگیر آزمایش ها را تکرار نموده و مشخص گردید که هوادهی مجرای ورودی آبگیر تأثیر منفی بر ضریب آبدهی آبگیر قائم دارد.

کلیدواژه ها:

آبگیر قائم ، گرداب ، کانال تقرب انتها مسدود ، عدد استغراق ، ضریب آبدهی