حریت اخلاقی؛ هدف غایی تربیت اخلاقی از منظر اسلام

هدف از نگارش این مقاله تبیین هدف غایی تربیت اخلاقی از منظر اسلام (آیات و روایات اخلاقی) بود. در این مقاله، با دو معیار شناخت خدا به­ عنوان محور هستی و عمل به فرامین اخلاقی ، آیات و روایات انتخاب شد. روش پژوهش، روش اندراجی با رویکرد فلسفی بود و تحلیل داده ­ها و تفسیر آیات و روایات از نوع استقرایی بود که به­ طور مستمر و هم­زمان با جمع­ آوری داده ­ها انجام شد. دراین پژوهش اهدافی واسطی؛ نظیر کسب منفعت­ ها و دوری از آسیب­ های دنیایی، نیل به مقام محبوب، نیل به مقام ابرار، نیل به مقام مخبتین و حریت اخلاقی به ­دست آمد. سپس این اهداف با استفاده از روش ارتباط اندراجی مفاهیم، طبقه ­بندی شد. یافته ­های پژوهش بیانگر آن بود که در پایین­ترین سطح، کسب منفعت­ ها و دوری از آسیب­ های دنیایی (پیامد گرایی) و در بالاترین سطح، مقام عبادالرحمن (حریت اخلاقی) قرار دارد. عبادالرحمن، بندگان خاص خداوند که انجام اعمال اخلاقی را وظیفه خود می ­دانند نیازی به پیامدهای عمل اخلاقی ندارند.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، حریت اخلاقی ، پیامدگرایی ، عبادالرحمن