ارزیابی مقاومت به فلز سنگین جیوه در باکتری های نمک دوست نسبی تالاب گاوخونی

فلزات سنگین اثرات سمی برای انسان،حیوانات و حتی گیاهان دارند و جهت پاکسازی آنها از محیط زیست علاوه بر روش های فیزیکوشیمیایی، از روش های بیولوژیک نیز استفاده می شود. برخی باکتری ها در تجزیه زیستی این فلزات سنگین موثرند. در این پژوهش مقاومت باکتری های نمک دوست نسبی تالاب گاوخونی نسبت به فلز سنگین جیوه به روش رقت در آگار مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های خاک گرفته شده از نقاط مختلف تاالب در محیط کشت نوترینت آگار دارای 5 درصد نمک کشت داده شد. به منظور خالص سازی سویه ها پس ازرشد و ظاهرشدن کلنی ، از تک کلنی ها کشت خالص به عمل آمد .غربالگری باکتری ها منجر به جداسازی 34 باکتری نمک دوست نسبی شد. بررسی ویژگی های ریخت شناسی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی نشان داد که باسیل های گرم مثبت با 82/35%و پس از کوکوس های گرم مثبت با 11/76%بیشترین فراوانی را داشتند. در حالی که باسیل های گرم منفی فقط 5/89% از جدایه ها را در برگرفتند .در مجموع 0 سویه منتخب علاوه بر صفات فنوتیپی از نظر ویژگی های فیلوژنی و مولکولی با تکنیک 16S rRNA شناسایی و تعیین توالی شدند که باکتری های گرم مثبت مربوط به جنس های Virgibacillus ، Bacillus،و باکتری گرم منفی متعلق به جنس Halomonas بودند. حداقل غلظت ممانعت کننده( (MIC برای این سه سویه به ترتیب100 و 150 و 200 بود. این جدایه های میکروبی با توجه به مقاومت قابل توجه به جیوه به طور بالقوه می توانند در پاکسازی زیستی محیط های آلوده به جیوه استفاده شوند

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، باکتری نمک دوست نسبی ، جیوه ، ژن16S Rrna