نقدوبررسی شبهه نسیان پیامبر(ص) وتحلیل آراء مفسران در رفع تعارض آن با عصمت نبوی

مساله عصمت پیامبر از گناه ازمسائلی است که نقش بسیار مهمی در اثبات و انکار وپذیرش اموزه های دینی دارد و همواره دغدغه فکری مسلمان بوده وهست نظر به اهمیت این مساله قران کریم به آن پرداخته است در این میان برخی از ایات قرانی به ظاهر با عصمت پیامبر (ص) تنافی دارد که برخی از علمای مسلمان در جهت رفع شبهات ناشی ازتعارضات قدم برداشته وعصمت پیامبرص را به اثبات رسانده اند نوشتار حاضر به شیوه نقادی –تحلیلی (کتابخانه ای) درصدد رفع شبهه ناشی ازتعارض ظاهری با عصمت پیامبرص پرداخته ودریافته عصمت پیامبر(ص) یکی از اموزه های اعتقادی مسلمانان است ودر آیه مذکور، گرچه روى سخن با حضرت محمد (صلى الله علیه وآله وسلم) است؛ اما در حقیقت منظور، پیروان او هستند که اگر گرفتار فراموشى شدند و در جلسات آمیخته به گناه کفار شرکت کردند، به محض این که متوجه شدند، باید از آن جا برخیزند و بیرون بروند. این گونه سخن گفتن، در محاورات مردم نیز رایج است که با کسى سخن مى گویند؛ اما هدف آن است که شخص دیگرى آن سخن را بشنود وآیه ی مورد بحث هیچ گونه تعارضی با مقام شامخ نبوی و عصمت پیامبر(ص) ندارد.

کلیدواژه ها:

عصمت ، پیامبر(ص) ، قران کریم ، گناه ، نسیان پیامبر(ص)