پایش تغییرات خط ساحلی استان خوزستان حد فاصل اروندرود و دماغه باقران با استفاده از تصاویر لندست

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 407

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NICONF06_249

تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398

چکیده مقاله:

خطوط ساحلی به عنوان محل تلاقی و ارتباط دهنده میان فرآیندهای حاکم بر دو محیط دینامیک خشکی و دریا، تعریف شده اند. از آنجایی که تغییرات خطوط ساحلی حاصل از تغییرات این دو محیط می باشد، مطالعه آن می تواند در مدیریت محیط و برنامه ریزی سودمند باشد. در این تحقیق با بهره گیری از تصاویر ماهوارهای لندست ETM ،TM و OLI مربوط به سال های 1985، 2000، 2015 خط ساحلی شمال خلیج فارس در محدوده استان خوزستان در بازه زمانی 30 ساله و در سه بازه اروند رود تا خور موسی ، خور موسی و حد فاصله خور موسی تا شرق دماغه باقران مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از سه روش نسبت گیری باندی، آستانه گذاری و تحلیل مولفه های اصلی برای استخراج خطوط ساحلی استفاده شد. بر اساس نتایج، سواحل استان خوزستان از جمله سواحل دینامیک کشور بوده و میل به پیشروی در سواحل بیشتر از پسروی و فرسایش است. دلیل اصلی آن ورود رودهای پرآب، جریانهای دریایی و ژئومورفولوژی سواحل این محدوده می باشد. این روند کلی در بعضی از مکانها تحت تاثیر عوامل محلی با تغییراتی روبرو است. در خور موسی شکل زمین باعث می شود که جریانات جزر ومدی به صورت عامل فرسایشی عمل کند و روند کلی تغییرات گرایش به پسروی خط ساحلی باشد و به میزان بیش از 4118 هکتار از زمین های ساحلی به زیر آب رفته و در مقابل تنها نزدیک به نیمی از این مقدار، پیشروی ساحل شکل گیرد. در بازه های دیگر نقش اصلی تغییرات ساحلی را رودهای اروندرود و زهره بر عهده دارند. میزان پیشروی در مصب اروندرود، میانگین 20 متر در سال اندازه گیری شد. اما بیشترین جابه جایی اندازه گیری شده به میزان 1575 متر، به دلیل رژیم سیلابی رود زهره، در مصب این رود شکل گرفته است

نویسندگان

عباسعلی نوری

کارشناس ارشد ژئومورفولوژی- دانشگاه تربیت مدرس

شهرام امیری

دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی- دانشگاه خوارزمی

غلامرضا زارع

دکتری جغرافیای طبیعی از دانشگاه تربیت مدرس