بررسی اثرجیبرلین و ایندول بوتریک اسید بر تسریع رشد وکوتاه کردن زمان آماده سازی نشاء بادمجان

رشد و نمو کند نشای بادمجان سبب افزایش دوره پرورش این گیاه و به تعویق افتادن مرحله میوه دهی و اقتصادی آن شده است. به منظور مقایسه غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشد در تسریع رشد نشای بادمجان آزمایشی در قالب طرح کاملاتصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار طرح ریزی گردید و درگلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتیاصفهان انجام شد. تیمارها شامل جیبرلیک اسید در دو غلظت 50 و 100 میلی گرم بر لیتر، ایندول بوتریک اسید با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر و شاهد آب مقطر اجرا شدند. صفات مورد مطالعه طول ساقه، تعداد برگ حقیقی، وزن تر وخشک، قطر طوقه بوده است. نتایج نشان داد بیشترین طول ساقه را تیمار جیبرلیک اسید 100 میلی گرم بر لیتر و کمترین ارتفاعرا ایندول بوترک اسید 200 میلی گرم بر لیتر داشته است. از نظر وزن خشک تیمار با 100 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید بیشترین تاثیر را داشت و تیمار ایندول بوتریک اسید کم ترین مقدار را داشته است. بیشترین وزن تر را تیمار های جیبرلیک اسید و کم ترین وزن تر را تیمار ایندول بوتریک اسید داشته است. بیشترین قطر طوقه را تیمار 100 میلی گرم برلیتر جیبرلیک اسید را نشان داد و کم ترین قطر را تیمار شاهد داشته است. تیمارهای جیبرلیک اسید و ایندول بوتریک اسید اثری بر تعداد برگ نداشتند. با بررسی های انجام گرفته تیمار جیبرلیک اسید غیر از تعداد برگ بیشترین تاثیر بر تسریع رشد نشاء بادمجان را داشته است.

کلیدواژه ها:

نشاء ، بادمجان ، جیبرلیک اسید ، ایندول بوتریک اسید ، تسریع رشد ، تنظیم کننده های رشد