مدیریت دشت زرین گل در قالب شبیه سازی کیفی آب زیرزمینی با مدل GMS7.1

تهیه مدل مفهومی مناسب، یکی از مهم ترین مراحل مدلسازی طبیعت سفره برای مدیریت منابع آب زیرزمینی می باشد. بررسی وضعیت کمی سفره های آب زیرزمینی از جمله این امور است. در این تحقیق به منظور شبیه سازی کمی وکیفی آب زیرزمینی دشت زرین گل در استان گلستان از نرم افزار GMS استفاده شد، شبیه سازی در حالت پایدار و ناپایدار انجام شد. با توجه به بیلان آب زیرزمینی محاسبه شده برای آبخوان، پارامترهای وروردی و خروجی به مدل کمی تعریف شد. از این رو، پس از تهیه مدل مفهومی منطقه موردمطالعه و تبدیل آن به مدل عددی، واسنجی مدل در حالت پایدار، با هدف تدقیق ضریب هدایت هیدرولیکی برای آبان 92 انجام شد و در شرایط ناپایدار نیز با توجه به آمار و اطلاعات موجود تنش های وارد برسیستم، مدلسازی برای یک دوره یک ساله (سال آبی 94-93) با تنش های ماهانه صورت گرفت و تغییرات تنش ها در طول هر دوره به شکل ثابت یا خطی فرض شد. این مرحله از مدلسازی نیز با هدف تدقیق ضریب آب دهی ویژه و تغذیه ناشی از بارندگی در منطقه مطالعاتی مورد واسنجی واقع شد. نتایج مدل کمی در قالب پهنه بندی نشان داد که توزیع هدایت هیدرولیکی در منطقه موردمطالعه بین 4 تا 57/2 متر در روز و ضریب آبدهی ویژه بین 0/07-0/09 متغیر می باشد و حساسیت مدل نسبت به تغییرات هدایت هیدرولیکی بیشتر از ضریب آبدهی ویژه می باشد. همچنین این مرحله از مدل سازی کیفی با هدف برآورد ضریب پخشیدگی صورت گرفت. نتایج کیفی از طبقه بندی ویلکوکس مشاهده شد، بر طبق نتایج در چاه های مختلف براساس مقادیر حدی پارامترهای کیفی آب از نظر کشاورزی از محدوده مناسب تا نامناسب متغیر می باشد. به دلیل وجود عبور سازندها و تغییرات فصلی و کاهش دبی عبوری باعث افت شدید در کیفیت آب شده است.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، شبیه سازی ، کمی وکیفی ، دشت زرینگل ، طبقه بندی ویلکوکس GMS7.1