مروری بر ریزپوشانی ترکیبات حساس و اثر شرایط تولید بر قابلیت نگهداری و رهایش مواد

ریزپوشانی با استفاده از بیوپلیمرهای مختلف، یکی از روش های مورد استفاده برای افزایش مقاومت انواع مواد حساس در برابر شرایط محیطی است. در واقع ریزپوشانی فرآیندی است که در آن ترکیبات فعال (مواد هسته) مانند رنگدانه ها، روغن های حساس، مواد عامل عطر و طعم و... در داخل ماده ثانویه (دیواره) قرار می گیرند و در محل و زمانمناسب و به شکل کنترل شده، آزاد می شوند. در این راستا، روش های مختلفی وجود دارند و میتوان در صنایع غذایی، دارویی، آرایشی و شیمیایی از آنها بهره برد. اکثر میکروکپسول ها شامل هسته احاطه شده با دیواره می باشند که خود دیواره میتواند بصورت تک لایه یا چند لایه باشد. این تکنولوژی در مواد غذایی و نوشیدنی ها به کار می رود و رها سازیمواد فعال را کنترل نموده و در مقابل شرایط محیطی از آنها محافظت می نماید. یکی از رایج ترین روش ها برای تولید میکروکپسول از مواد چرب و غیرقطبی که تمایل به اختلاط با محیط های آبی را ندارند، تشکیل امولسیونی پایدار از مواد هسته و دیواره می باشد. پس از تولید یک امولسیون پایدار می توان نمونه ها را تحت شرایط کنترل شده خشک کرد.خشککن پاششی یکی از رایج ترین و قدیمی ترین روش های تولید میکروکپسول هاست. بر اساس پژوهش های پیشین، عوامل موثر بر پایداری امولسیون از جمله نوع و مقدار مواد جامد و بیوپلیمرها، ویسکوزیته واندازه قطرات و همچنین شرایط خشک کردن مانند دمای هوای ورودی و فشار نازل در خشک کن پاششی، همگی می توانند بر راندمان و شرایط نگهداری کپسول ها موثر باشند. در این تحقیق، خلاصه ای از این عوامل تاثیرگذار مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

ریزپوشانی ، راندمان ، امولسیون ، خشک کن پاششی