بهینه سازی القاء و شرایط کشت ریشه های مویین تراریخته در گیاه دارویی گل میمونی بیابانی (Scrophularia deserti)
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 7، شماره: 4
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 390
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-7-4_001
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
چکیده مقاله:
گل میمونی بیابانی یک دارویی مهم متعلق به خانواده Scrophulariaceae است. تحقیقات نشان داده است که عصاره این گیاه دارای خواص ضد دیابتی و ضد سرطانی است. این گونه منبع با ارزشی از ترکیبات فعال بیولوژیکی مخصوصا گلیکوزیدهای ایروئیدی و فلاونوییدها است. سیستم ریشه مویین میتواند برای تولید درون شیشهای ترکیبات با ارزش دارویی استفاده شود. در این تحقیق، ریشههای مویین تراریخته در گل میمونی بیابانی بواسطه تلقیح با باکتری Agrobacterium rhizogenes سویه A13 تولید شدند. تاثیر ریزنمونههای مختلف (گیاهچه بدون ریشهچه، کوتیلدون و برگ) تهیه شده از گیاهچههای درون شیشهای با سنین مختلف (10، 18، 25، 50 و 72 روزه) در 3 زمان مختلف تلقیح (5، 15 و 30 دقیقه) بر کارآیی القاء ریشه مویین مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر تعداد ریشههای مویین (33/22 ریشه در هر ریزنمونه) در ریزنمونههای گیاهچهای 18 روزه تلقیح شده با باکتری به مدت 5 دقیقه حاصل شد. تایید تراریختی ریشههای مویین بوسیله PCR با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژنهای rolA و rolB انجام گرفت. برای تعیین محیط کشت مناسب برای رشد بهینه ریشههای مویین، دو لاین G و H در چهار محیط کشت مختلف(MS،MS ½، B5 و PGoB) کشت شدند. نتایج نشان داد که MS بهترین محیط کشت برای افزایش زیست توده ریشههای مویین است. لاین H بیشترین زیستتوده (33/16میلیگرم در 30 میلیلیتر محیط کشت) را بعد از 4 هفته کشت تولید کرد. سیستم ریشه مویین ایجاد شده در این مطالعه میتواند برای بررسی تولید متابولیتهای مهم دارویی گل میمونی بیابانی استفاده گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راحله ابراهیمی
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته اصلاح نباتات، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه.
مراد جعفری
دانشیار، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
مرتضی قدیم زاده
دانشیار، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
بابک عبدالهی مندولکانی
دانشیار، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :