مفهوم نجات و سیمای نجات یافتگان در قرآن
محل انتشار: تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره: 3، شماره: 1
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 592
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TQH-3-1_004
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1398
چکیده مقاله:
واژهء نجات از واژگان امید بخش قرآنی و یکی از مظاهر رحمت و لطف الهی است که حق تعالی برای فراهم سازی بستری مناسب جهت رهایی از ظلمت،رسیدن به نقطه ای امن و مطمئن،یا ایجاد فرصتی دوباره برای هدایت و تمهیدی در جهت ایصال به کمال،شامل حال انسان می کند.اما انسان به فراخور اعتقادات فردی و وابستگی ها و دلبستگی های خویش،گاه این نعمت را پاس می دارد و گاه فرجام ناسپاسی و اعراض را بر خویشتن رقم می زند. در قرآن کریم برای واژه نجات سه وجه آمده است:1.نجوی و سخن در گوشی؛ 2.پرتاب به مکان مرتفع؛3.رهایی و خلاص.در این جستار ضمن اشاره به وجوه پیشگفته، ویژگی ها و شرایط وجه سوم در قرآن کریم بررسی و همچنین به تحلیل عوامل و موانع نجات و موضع گیری نجات یافتگان پس از رهایی پرداخته شده است. در قرآن از این حقیقت پرده برداشته می شود که تمامی انسان ها منجی حقیقی را فقط خدای یگانه می دانند و این امر زمانی رخ می نماید که در مهلکه ای عظیم فرو افتند،از همهء اسباب قطع امید کنند و با بازگشت به فطرت خداجوی خود،به سبیل نجات رهنمون شوند. افزون بر این،سقوط دوبارهء فرد نجات یافته نیز ممکن است.به عبارتی دیگر، نجات واژه ای متفاوت از فلاح است و حوزه ای متفاوت از آن را شامل می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین بهارزاده
عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا مدیر مسئول مجله
فاطمه سروی
دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد واحد کرج