نشخوارگری و فاجعه نمایی در اختلال کمبود توجه/بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر مقایسه نشخوارگری و فاجعه نمایی به عنوان ابعاد ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان پسر دارای اختلال کمبود توجه/بیش فعالی و دانش آموزان پسرعادی بود. روش پژوهش علی – مقایسهای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه هفتم و هشتم شهرستان تبریز بود. در مجموع 190 دانش آموز در این پژوهش شرکت کردند. در وهله نخست 95 دانش آموز (بدون علائم کمبود توجه/ بیش فعالی) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. سپس 95 دانش آموز واجد نشانگان کمبود توجه/بیش فعالی به روش غربالگری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل چکلیست خود-گزارشی بیش فعالی/کمبود توجه بزرگسالان (کسلر و دیگران، (2005 و پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، (2006 بود. از تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) برای تجزیهوتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دانش آموزان با و بدون نشانگان کمبود توجه/بیشفعالی در متغیرهای نشخوارگری و فاجعه نمایی تفاوت معناداری وجود دارد. به طوریکه میانگین نمرات هر دو متغیر در گروه دارای نشانگان کمبود توجه/ بیشفعالی بالاتر از دانش آموزان بهنجار بود. این نتایج بیانگر آن است که بهبود راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان واجد نشانگان کمبود توجه/بیشفعالی میتواند هدف مهمی برای پیشگیری و مداخله باشد و برنامه های روانشناختی و تربیتی میتوانند نقش اثرگذاری در این زمینه داشته باشند. محدودیتها و کاربردهای پژوهش برای روانشناسان تربیتی بحث شده است.

کلیدواژه ها:

نشخوارگری ، فاجعه نمائی ، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی