رابطه ساختار توانمندساز مدرسه، پیشرفت و عواطف تحصیلی با خودکارآمدی خلاق دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ساختار توانمندساز مدرسه، پیشرفت و عواطف تحصیلی با خودکارآمدی خلاق دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرکرد بود. از این جامعه 330 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ا ی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های عواطف تحصیلی (واتسون، کلارک، و تلگرن، (1988، ساختار توانمندساز (هوی و سویتلند، (2001، پیشرفت تحصیلی (هرمنس، (1970 و خودکارآمدی خلاق (بیگیتو، (2006 استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین متغیرهای ساختار توانمندساز، پیشرفت تحصیلی، عاطفه تحصیلی و خودکارآمدی خلاق رابطه مستقیم معناداری وجود دارد. ضریب همبستگی چندگانه نشان داد متغیرهای ساختار توانمندساز مدرسه، پیشرفت تحصیلی و عاطفه تحصیلی به ترتیب با ضریب 0/23، 0/20 و 0/19، توانایی پیش بینی خودکارآمدی خلاق دانش آموزان دارند. بنابراین ساختار مدرسه پیشرفت و عواطف تحصیلی میتوانند خودکارآمدی خلاق را که لازمه عملکرد بهتر است فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

ساختار توانمندساز مدرسه ، پیشرفت تحصیلی ، عواطف تحصیلی ، خودکارآمدی خلاق