طراحی انگیزشی برای یادگیری و عملکرد: رویکرد مدل ARCS-V

پژوهش حاضر با هدف بررسی طراحی انگیزشی برای یادگیری و عملکرد شکل گرفت. پژوهش حاضر پژوهش حاضر از نوع مروری کتابخانه ای بود. افراد مرتبط با طراحی انگیزش برای یادگیری موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که یادگیرندگان پس از حضور در موقعیت های پیشرفت، اشکال متفاوتی از مدلهای رفتاری مانند اجتناب از شکست،پرخاشگری منفعلانه، کنارهگیری از تلاش، اهمال کاری، خودناتوان سازی، هدفگزینی تسلط-محور، درماندگی آموخته شده و کمالگرایی را برمی گزینند. در بررسی ها سازه های انگیزشی باورهای خودکارآمدی اسنادهای، علی، جهت گیریهای هدفی و خود ارزشمندی مختصات انگیزشی یادگیرندگان را مشخص میکند. در این راستا، با مدلهای رفتاری مبتنی بر تلاش-گریزی، خودمراقبتگری و اجتناب بیش ازپیش از رویارویی با تجارب ناکام کننده، ضرورت توسعه و کاربست طراحی انگیزشی را مطرح میکنند. طراحی انگیزشی برنامه ای نظام دار و مبتنی بر سازماندهی منابع موجود برای تعریض رفتارهای هدف مدارانه فردی و اجتماعی و در ادامه، تداوم این رفتارها است. کلر (2018) مدل جامع طراحی انگیزشی را با شمول چهار عنصر توجه، ارتباط، اعتماد و رضامندی برای تحکیم مواضع انگیزشی توسعه داد.

کلیدواژه ها:

انگیزش پیشرفت ، طراحی انگیزشی ، الگوی ARCS-V