بررسی تاثیر آموزش روانشناسی مثبت بر پرخاشگری دانش آموز ان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روانشناسی مثبتنگر بر پرخاشگری انجام شد. این مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. از بین دانش آموزان پسر پرخاشگرسال سوم ابتدایی، 40 پسر کلاس سوم ابتدایی که در پرسشنامه پرخاشگری شهیم نمره یک انحراف استاندارد بالای میانگین را کسب کرده بودند انتخاب شدند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت هشت هفته در جلسات روانشناسی مثبت نگر که به صورت هفته ای برگزار میشد شرکت کردند و در طول این مدت گروه کنترل تحت هیچ برنامه درمانی قرار نگرفتند. پرخاشگری آزمودنیها با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری شهیم (1385) موردسنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که جلسات روانشناسی مثبت نگر موجب کاهش پرخاشگری جسمانی، پرخاشگری رابطه ای و پرخاشگری واکنشی کلامی-بیش فعال شده است. با توجه به نتایج این مطالعه، روانشناسی مثبت نگر در کاهش پرخاشگری دانش آموزان دوره ابتدایی اثرات قابل توجهی داشت.

کلیدواژه ها:

روان شناسی مثبت نگر ، پرخاشگری ، دانش آموز