پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی بر اساس خودنظم جویی یادگیری و هیجان های تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر پیشبینی انگیزه پیشرفت تحصیلی بر اساس خودنظمجویی یادگیری وهیجانهای تحصیلی در دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر مبارکه بود. با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 357 دانش آموز انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس (1970)، پرسشنامه راهبردهای خودنظم جویی یادگیری پینتریچ و دیگروت (1990) و پرسشنامه هیجانهای تحصیلی پکران (2005) بودند. داده ها با استفاده از رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان دادند بین انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودنظمجویی یادگیری رابطه مستقیم و بین انگیزه پیشرفت تحصیلی و هیجانهای تحصیلی مثبت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد خودنظم جویی یادگیری و هیجان های تحصیلی مثبت میتوانند انگیزه پیشرفت تحصیلی را به صورت مستقیم پیشبینی کنند.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت تحصیلی ، خودنظم جویی یادگیری ، هیجان های تحصیلی