رابطه سواد سلامت و نیازهای خودتعیین گری با رفتارهای پرخطر

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سواد سلامت و نیازهای خود تعیین گری با رفتارهای پرخطر در دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر متوسطه دوم نواحی دوگانه شهر اردبیل بود. بدین منظور 256 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های سواد سلامت جمعیت ایران منتظری و همکاران (1393)، پرسشنامه نیازهای اساسی روانشناختی دسی و ریان (2000) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر شجاعی باغینی (1387) پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری و همبستگی پیرسون نشان داد که بین سواد سلامت و رفتارهای پرخطر رابطه معکوس و معنادار و بین نیازهای خود تعیین گری در زیر مولفه های خودمختاری ادراکشده و رفتارهای پرخطر و شایستگی ادراکشده و ارتباط ادراکشده با رفتارهای پرخطر رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. همچنین سواد سلامت و خودمختاری ادراک شده توانستند در دو گام 31 درصد از واریانس رفتارهای پرخطر را پیش بینی کنند. میتوان از پژوهش حاضر چنین نتیجه گیری نمود که افزایش سلامت و نیازهای خودتعیین گری میتواند رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دختر دبیرستانی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

سواد سلامت ، نیازهای خودتعیین گری ، رفتارهای پرخطر