کاربرد استعاره مفهومی در قصاید ناصرخسرو
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 15، شماره: 28
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 857
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-15-28_003
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1398
چکیده مقاله:
ناصر خسرو قبادیانی، شاعر اسماعیلی مذهب قرن پنجم (394-481ه ق) است که در سراسر دیوانش می کوشد تا آرمان ها و عقاید خود را در قالب قصیده به سمع و نظر مخاطب برساند. در مقاله حاضر تلاش شده است تا بر اساس نظریه استعاره مفهومی قصاید وی را تحلیل شود. برای پیشبرد کار چهار مقوله خرد، تاویل، سخن و بدن انتخاب شد و حوزه های مبدا در آن ها مورد بررسی قرار گرفت. چینش حوزه های مفهومی مبدا و مشاهده آن ها در کنار یکدیگر راهکار ما در این پژوهش بود که تاثیر شایانی در فهم مقولات مقصد مذکور داشت. در نمونه های بررسی شده، به ندرت استعاره های ساختاری به چشم می خورد و استعاره های جهتی نیز فراوان یافت نمی شود که شاید بهسبب گرایش علمی و شناختی کمتر شاعر به این دو گونه استعاره باشد، اما استعاره های هستی شناختی از هر سه نوع شخصیت، ظرف و هستومند فراوان مشاهده می شود. این پژوهش با روش تحلیلی وتوصیف زبان شناختی، با تحلیل ابیاتی از دیوان ناصر خسرو در چهار مقوله یاد شده انجام یافته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد بارانی
دانشگاه سیستان و بلوچستانEmail
مریم خلیلی جهانتیغ
دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمد حکیمی فر
دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :