تاثیر شدت های مختلف تمرین تناوبی بر عوامل آنژیوژنیکی رت های مبتلا به انفارکتوس میوکارد

بیماریهای قلبی - عروقی (CVD) دلیل اصلی مرگ و میر در جوامع مدرن می باشند و طبق اعلام سازمان بهداشت جهانیسالانه 17 میلیون نفر را به کام مرگ می کشاند. یکی از شایع ترین این بیماری ها، آنفارکتوس میوکارد (MI) می باشد. نتیجه MI ازبین رفتن حجم زیادی از کاردیومیوسیت ها و افزایش تکثیر فیبروبلاست ها است که منجر به اختلال در عملکرد قلبی می شود. کاهش توانایی قلب در نتیجه این اختلالات، بافت های دیگری چون عضله اسکلتی، کبد و ... را تحت تاثیر قرار میدهد. آتروفی عضلات اسکلتی که در اثر نارسایی خون، هیپوکسی و افزایش شاخص های التهابی مانند NF-KB ،TNF-α و P38-MAPKMAPK ایجاد می شود، یک عامل پیشگویی کننده مستقل مرگ و میر و التهاب است. از سوی دیگر، تغییراتی که در عضله اسکلتی در اثر بیماری های قلبی رخ میدهد شامل از دست رفتن توده عضلانی، فیبروز، تغییر نوع تار و ترکیب زنجیره سنگینمیوزین، کاهش ظرفیت اکسایشی، افزایش استرس اکسایشی و اختلالات انقباضی عضله اسکلتی است که در مجموع توانایی انجام فعالیت های بدنی را مختل می کند. عضلات اسکلتی بدن از بیش از 600 عضله مجزا تشکیل شده است که 40-50 درصد وزن بدن افراد بالغ را تشکیل میدهد و آن را به عنوان بزرگترین و اصلی ترین بافت ذخیره ای پروتئین ها معرفی می کند.