جبران خسارت وارده از طرف مربیان ورزشی و موارد معافیت از مسئولیت

مربیان ورزشی به لحاظ وظیفه خطیر و پر مسئولیت پرورش و تربیت ورزشکاران دائما در معرض استرس، تنش وخطراتگوناگون قرار دارند. صدمات و لطمات جسمی و روانی به ورزشکاران آماتور و غیر حرفه ای به ویژه در ورزش هایی که با درگیریفیزیکی شدید توام هستند مانند بوکس، کاراته، تکواندو، بیس بال و.. . منجر گردیده، اهمیت نقش مربیان ورزشی در کاهش و یافقد اینگونه خسارات اعم از جسمی و روانی بیش از گذشته به چشم آید. برخی از این صدمات در رقابت های ورزشی خشن،طبیعی بوده و مطابق نظر اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان ورزش وحتی حقوقدانان جزئی از اینگونه ورزش ها محسوب می شوند.لذا اثبات تقصیر مربیان ورزشی به دلیل بی احتیاطی، بی مبالاتی و.. . در مراجع ذی صلاح پیش بینی شده ودر قوانین ومقررات بهموضوعی میسر نمی باشد و یا به سختی قابل اثبات هستند. و از این حیث می توان گفت در مراجع قضایی مربوطه قابل پیگرد نمیباشندبه عنوان مثال مربی شنایی که، کودکی جهت تعلیم به وی سپرده شده است به هنگام غرق شدن ضامن نباشد زیرا اجرایمراقبت و محافظت در حد متعارف از شاگرد خود قصور نموده است. از آنجایی که قشر عظیمی از جامعه را ورزشکاران تشکیل میدهند که، بطور دائم و مستمر تحت نظارت مربیان خود قرار دارند از دیر باز حقوقدانان بر این نکته و موضوع تاکید داشته اند،جبران خسارت وارده از طرف مربیان ورزشی و موارد معافیت از مسئولیت چیست یا اینکه در صورت بروز صدمات ورزشکاران رافعمسئولیت هستند

کلیدواژه ها:

مسئوولیت مدنی ، مربیان ورزشی ، تقصیر ، تعهد به وسیله ، تعهد به نتیجه