اثر هشت هفته تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرکالری بر مسیر سیگنالینگ PGC1a- FNDC5/Irisin در موش های نر چاق C57BL/6

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 595

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCRSS01_008

تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: پس از تمرینات بدنی بیان FNDC5 عضلانی افزایش پیدا میکند و مایوکاینی به نام ایریزین ترشح میشود که موجب قهوه ای شدن بافت چربی سفید می شود و از این طریق ترموژنز رخ میدهد. FNDC5 عضلانی در متابولیسم انرژی نقش های متعددی را ایفا می کند و نقش آن در درمان چاقی و دیابت نوع 2 حائز اهمیت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرکالری بر مسیر سیگنالینگ PGC1a-FNDC5/Irisin در بافت عضله دوقلو در موش های نر چاق C57BL/6 می باشد. روش شناسی: برای القای چاقی در مدل حیوانی، موشهای نر نژاد C57BL/6 به مدت 12 هفته، از رژیم غذایی پرکالری (پرچرب) استفاده کردند. پس از القای چاقی، موش های چاق به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: تمرین- رژیم پرچرب (Exercise-High fat diet)، تمرین- رژیم نورمال (Exercise-Normal diet)، تی تحرک- رژیم پرچرب (Sedentary-High fat diet)، بی تحرک- رژیم نورمال (Sedentary-Normal diet). موشهای گروه تمرینی به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته، با سرعت متوسط 19 متر بر دقیقه و به مدت 45 دقیقه، تحت تمرین روی نوارگردان قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موشها قربانی و خونگیری از قلب انجام شد. بافت عضله دوقلو جدا و برای اندازه گیری سطح بیان PGCLa و FNDC5 در نیتروژن مایع فریز شد. همچنین میزان ایریزین پلاسما با استفاده از کیت ELISA اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد سطوح FNDC5 عضلانی و ایریزین پلاسما در موشهای تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب به طور معنی داری بیشتر از موشهای تغذیه شده با رژیم غذایی نورمال است (p=0.001). اما تمرین استقامتی تاثیر معناداری بر بیان FNDC5 نداشت. همچنین تفاوت معناداری در بیان PGC1a mRNA در بین گروه ها مشاهده نشد. بحث: نتایج این پژوهش نشان میدهد که احتمالا یک ارتباط متقابل بین توده چربی بدن و سطوح بیان FNDC5 عضلانی وجود دارد که ممکن است ژن FNDC5 در بافت عضلانی در شرایط متابولیکی غیرعادی و اختلالات متابولیکی به عنوان یک مکانیسم جبرانی بر علیه پیشرفت چاقی عمل کند. پیام کاربردی مقاله: میزان FNDC5 عضلانی و ایریزین پلاسما در افراد چاق افزایش پیدا می کند.

نویسندگان

فاطمه کاظمی نسب

دکتری فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگر پسادکتری دانشگاه اصفهان

سیدمحمد مرندی

دکتری فیزیولوژی ورزشی، استاد دانشگاه اصفهان

کامران قائدی

دکتری ژنتیک، استاد دانشگاه اصفهان

فهیمه اسفرجانی

دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشیار دانشگاه اصفهان