اثر میزان ایزوپروپیل الکل در امولسیفایر بر پلیمریزاسیون امولسیونی وینیل کلراید

در این پژوهش، از امولسیفایر تجاری آنیونی دوزنجیره ای، سدیم دی ایزودسیل سولفوساکسینات (SDIDS) با دونسبت ترکیب مختلف برای پلیمریزاسیون امولسیونی وینیل کلرید استفاده شد. پلیمریزاسیون در شرایط یکسان انجام شد. عملکرد دو نمونه امولسیفایر در واکنش، با بررسی تغییرات میزان تبدیل، وزن مولکولی با پارامتر K-value ، اندازه ذرات و توزیع آن مورد ارزیابی قرار گرفت. لاتکس های نهایی با استفاده از میزان ذرات درشت به عنوان یک ویژگی کیفی لاتکس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که محتوای ایزوپروپیل الکل در امولسیفایر تجاری اثر شدیدی بر عملکرد امولسیفایر دارد. با کاهش محتوای الکل و افزایش محتوای آنیونی در نمونه های SDIDS ، سرعت واکنش کلی افزایش یافته، اندازه ذرات کاهش می یابد، توزیع اندازه ذرات گسترده تر شد، همچنین تشکیل ذرات درشت کاهش و پایداری لاتکس افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

امولسیفایر ، الکل ، پلی وینیل کلراید امولسیونی ، وزن مولکولی ، اندازه ذرات و توزیع آن