بررسی کاربرد سیالات فوق بحرانی در جداسازی محصولات بیووژیکی

تحقیق در مورد سیالات فوق بحرانی مورد توجه فرایند های بیوتکنولوژی قرار گرفته اند. این سیالات راه حل های مناسبی برای مشکلات مربوط به جداسازی محصولات بیولوژیکی نشان می دهد. خصوصیات سیال فوق بحرانی شامل دارا بودن دانسیته ی معادل مایع، خواص نفوذپذیری و ویسکوزیته ی شبه گاز را دارد. یک نمونه از سیالات فوق بحرانی دی اکسیدکربن (که با دمای بحرانی پایین 31/1 درجه ی سانتیگراد و فشار بحرانی 73 بار، محیط مناسبی برای تشکیل محصولات بیولوژیکی فرار را فراهم می سازد) رایج ترین مورد استفاده شونده در محصولات بیولوژیکی را می باشد. از مهم ترین خصوصیات دی اکسیدکربن غیر سمی بودن و اشتعال ناپذیری به همراه سادگی بازیابی ماده، فوق بحرانی هستند. یکی از گزینه ها برای جداسازی محصولات فرایندی آن با استفاده از سیالات فوق بحرانی نتایج مناسبی را به نمایش گذاشته شد، فرایندهای زیستی است. تنوع محصولات فرایند های زیستی به علاوه ی ماهیت این محصولات باعث شده تا انتخاب روش مناسب برای جداسازی آن چه به دست می آید بسیار حیاتی بنماید. در این تحقیق، در ادامه ی معرفی خواص مربوط به سیالات فوق بحرانی و همین طور مزیت های استخراج با استفاده از سیالات فوق بحرانی، برخی کاربردهای این تکنولوژی در فرایند های زیستی عنوان می شوند که از آن جمله می توان جداسازی آب و اتانول، آب و استیک اسید و استخراج لیپید ها را نام برد.

کلیدواژه ها:

سیالات فوق بحرانی ، جداسازی ، محصولات بیوتکنولوژی ، دی اکسیدکربن