تخریب زیستی بیسفنول آ با استفاده از سوخت و ساز همراه

از بین روش های مختلفی که برای حذف ترکیب های آلی از فاضلاب وجود دارد، تخریب زیستی به دلیل مزایایی از قبیل صرفه ی اقتصادی و انتخاب پذیری بالای ریزاندامگان ها برای حذف آلاینده ی هدف یک روش شناخته شده و مناسب است. برای حذف آلاینده های مقاوم ممکن است از روش سوخت وساز همراه استفاده شود. سوخت وساز همراه فرایندی است که در طی آن ریزاندامگان توانایی تخریب رشدمایه ی (سوبسترای) غیرحامی رشد که همان آلاینده ی مقاوم و هدف است را ندارد؛ حضور یک رشدمایه ی دیگر که به آن رشدمایه ی حامی رشد گفته می شود، می تواند به تخریب زیستی رشدمایه ی غیر حامی رشد کمک کند. در این پژوهش تخریب زیستی بیسفنول آ در محدوده ی 40-1 میلی گرم بر لیتر، با استفاده از باکتری رالستونیا یوتروفا بررسی شد. ریزاندامگان ها قادر به استفاده از بیسفنول آ به عنوان تنها منبع کربن و انرژی نبودند بنابراین از سوخت و ساز همراه در حضور فنول به عنوان رشدمایه ی حامی رشد بهره گرفته شد. در حضور غلظت اولیه 100 میلی گرم بر لیتر فنول در سامانه ریزاندامگان ها قادر به تخریب زیستی بیسفنول آ بودند و بیشترین میزان تخریب زیستی بیسفنول آ 37 % و در غلظت اولیه 20 میلی گرم بر لیتر بیسفنول آ به دست آمد.

کلیدواژه ها:

بیسفنول آ ، فنول ، رالستونیایوتروفا ، سوخت و ساز همراه