بررسی پایداری حرارتی آستنیت باقی مانده درچدن های نشکن آستمپرغیرآلیاژی دردماهای پایین

بهبود قابلیت ریختگی، خواص متالورژیکی ،کاهش وزن قطعات وکاهش میزان انرژی مصرفی درتولید ADI درمقایسه باقطعات فولاد فورج شده ازجمله عواملی هستند که سبب افزایش تمایل صنعت درجهت جایگزینی قطعات فولادی با ADI شده است. چدن های نشکن آستمپر غالبا به دوصورت آلیاژی وغیر آلیاژی تولید می شوند.چدن های ADI غیرآلیاژی فاقد عناصر پایدار کننده آستنیت بوده ودرساخت قطعات صنعتی با مقاطع نازک وهمچنین چرخ دنده های خودرو مورد استفاده قرارمی گیرند. ازآنجا که خواص مطلوب چدنهای ADI غیر آلیاژی درگروه پایداری حرارتی آستنیت باقی مانده می باشد، لذا بررسی پایداری این فاز در دماهای پایین وامکان انجام استحاله آستنیت باقی مانده به مارتنزیت حائز اهمیت می باشد ودرزمینه امکان جایگزینی قطعات ADI غیر آلیاژی با فولادهای فورج شده ویا ریختگی نقش اساسی وتعیین کننده ای را دارد. دراین مقاله تاثیر سیکل عملیات حرارتی وعدم حضورعناصر آلیاژی برپایداری حرارتی آستنیت باقیمانده درچدنهای نشکن آستمپر غیرآلیاژی دردماهای پایین موردبررسی ومطالعه قرارگرفته است.