اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر تعهد زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی شهرستان شهریار

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر تعهد زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی شهرستان شهریار بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل به همراه مرحله پیگیری 1 ماه ه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره الزهرا شهرستان شهریار در سال 1397 بودند. در این پژوهش تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای واقعیت درمانی گروهی را آموزش دیدند. سپس از آنها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تعارضات زناشویی براتی و ثنایی((1372 و تعهد زناشویی آدامز و جونز((1997 استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل واریانس مکرر بود. یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در تعهد زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی در مرحله پس آزمون و پس از یک ماه پیگیری نشان داد. به این صورت که نمرات تعهد زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی پس از آموزش واقعیت درمانی گروهی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافته است. آموزش واقعیت درمانی گروهی میتواند به منزله یک مداخله موثر روانشناختی بر بهبود تعهد زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی بکار رود.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، تعهد زناشویی ، تعارض زناشویی.