شرط عدم رابطه جنسی در عقد نکاح از نگاه شارحان قانون مدنی و فقهای عظام

یکی از قواعد مسلم و تغییر ناپذیر خلقت، تولید مثل و تکثیر است. توالد و تناسل سبب بقاء نسل و دوام نوع جانداران می گردد. اما در اینکه در عقد نکاح که پایه و اساس آن از نظر نگارنده توالد و تناسل است می توان شرطی درج نمود که زوج و زوجه در عقد نکاحشان رابطه ی جنسی وجود نداشته باشد. ما در این مقاله با رائه نظرات مخالف موافق در رابطه با این شرط در عقد نکاح از منظر فقها و حقوقدانان بر این امر هستیم که خواننده، بهترین راه را در مجری ذهنی خود انتخاب کرده و سریعا0 به ندای عدالت پاسخی روشن بدهد. پاسخی به این سوال که آیا می توان در ضمن عقد نکاح شرط کرد که زوج و زوجه با یکدیگر رابطه جنسی نداشته باشند به بیان دیگر این شرط خلاف مقتضای ذات عقد نکاح است، یا خلاف مقتضای اطلاق عقد (یعنی هیچ اشکالی بر این شرطو انهواردنیست)خلق. الزوجین الذکر و الانثی من نطفه اذ اتمنی (سوره النجم آیه 46 و 45)