بررسی وضعیت ارگونومیک پرسنل درمان اتاق عمل

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,504

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_071

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:ارگونومی علمی است که درافزایش بهره وری و سطح تندرستی کارکنان نقش به سزایی دارد.یکی از مباحث مورد توجه درعلم ارگونومی اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار می باشد. هدف ازاین مطالعه بررسی وضعیت ارگونومی و بررسی عوامل موثر بر ارگونومی پرسنل اتاق عمل می باشد.مواد و روش ها:این مقاله مروری درسال 1397طی جستجو ازمجلات و سایت های بین المللی معتبر علمی و پژوهشی g oogle scholar ، SID magiran ، و در مجموع 40 مقاله مرتبط در راستای پژوهش انتخاب شد.مقالات از سال 2011 تا 2018 مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرارگرفت و مقاله مروری مذکور به دست آمد.یافته ها:مطالعات مربوط به بررسی وضعیت ارگونومیک پرسنل اتاق عمل برچهار حیطه که شامل: آموزش پرسنل،اطلاع پرسنل از دانش ارگونومی، درجه بندی اختلالات اسکلتی عضلانی و رفع مشکلات اسکلتی عضلانی پرسنل دسته بندی شده است.طبق بررسی های انجام شده از بین مقالات مورد مطالعه درصد زیادی از پرسنل درمانی اتاق عمل آموزش کافی در زمینه وضعیت صحیح بدن هنگام کار نداشتند وآموزش دریافتی در این زمینه رامتوسط ارزیابی نمودند. بیشترین میزان اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به ناحیه ستون فقراتو گردن درد در رتبه دوم قراردارد که به علت ایستادن های طولانی مدت در طی شیفت کاری ونحوه اشتباه ایستادن پرسنل اتاق عمل می باشد. واریس عروق اندام های تحتانی به دلیل عدم تغیر پوزیشن پا ها درهنگام فعالیت اسکراب از دیگر اختلالات عضلانی می باشد.در مطالعات انجام شده درد ستون فقرات در پرسنل خانوم بیشتر است و بین زایمان با کمر درد ارتباط معنی داری مشاهده شد راهکارهای کنترلی جهت بهبود ارگونومی استفاده ازسیستم گردش شیفت پرسنل، برنامه کارواستراحت، انجام ورزش مناسب، آموزش های مستمر با استفاده از پوستر و پمفلت از نحوه درست انجام کار می باشد.بحث و نتیجه گیری:افزایش آگاهی در زمینه ارگونومی موجب کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی می شود.بنابراین برنامه مدون آموزشی می تواند تاثیر موثری در افزایش شناخت وضعیت های درست بدنی حین انجام کار داشته و مشکلات شغلی را کاهش دهد.مداخله آموزشی به تنهایی موثر نبوده و برای رفع آسیب ها به کاهش ساعات کاری در طول هفته و استراحت های بیشتر بین شیفت اشاره کرد.

نویسندگان

مینا یوسفی

دانشجو کارشناسی اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

رضا هنرور

کارشناس بیهوشی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

عاطفه مهرجو

دانشجو کارشناسی اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

عبدالحکیم قاسمی

کارشناس پرستاری دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند