کاربرد مدلسازی فیزیکی در بررسی نقش حوضه نمکی هرمز در تکوین ساختاری کمربند چین خورده رانده زاگرس

در این تحقیق برای اولین بار در یک مدل بزرگ از کل کمربند چین خورده- رانده شده زاگرس در ایران، مراحل تکوین ساختاری آن بر روی جدایش قاعده ای متفاوت و با همگرایی مایل مورد بررسی قرار گرفته است. قاعده مدل در بخشهای شمال خاوری یک لایه نازک از سیلیکون است که معادل حوضه نمکی هرمز می باشد. مرز های انتخاب شده برایحوضه نمکی بر گسل های پی سنگی منطبق بر پیشانی زاگرس، کازرون، ایذه، بالارود، خانقین و گسل پیش بوم زاگرس وخط عمان منطبق است و جهت مدلسازی با مقیاس پیاده شده است. پس از تکمیل دگرشکلی، مدل به سیمای ساختاری وتوپوگرافی کمربند چین خورده زاگرس بسیار شبیه است و در خصوص مراحل تکوین کوهزاد و نحوه ارتباط ساختارها باپی سنگ ایده های نوینی ارایه می دهد. این مدل می تواند مبنای مناسبی برای تحقیقات بیشتر محسوب شده و با ساختمدل های بزرگتر، ضمن مقیاس نمودن دینامیکی، تاثیر افق های جدایش میانی و رسوبگذاری همزمان با دگرشکلی نیزمورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کمربند چین خورده رانده زاگرس ، حوضه نمکی هرمز ، مدلسازی فیزیکی