شیمی کلینوپیروکسن و شرایط فیزیکوشیمیایی تبلور افق های آذرین میان چینه ای تریاس جنوب اصفهان (پهنه سنندج سیرجان)

افق های آذرین میانچینه ای سنگ های کربناته تریاس جنوب اصفهان با ترکیب سنگ شناسی الیوین بازالت تا بازالتکوارتزدار و معادل های نیمه عمیق آنها از کانی های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن (اوژیت*، الیوین، کوارتز و کانی-های اپاک (ایلمنیت و تیتانومگنتیت)، تشکیل شده اند. تجزیه نقطه ای کانی کلینوپیروکسن نشان دهنده مقادیر نسبتابالای (52/83SiO(2 50/39 درصد وزنی) و 16/9(MgO 12/66) بوده و محتوای (Al(2)O(3؛ (2/73-1/7 درصدوزنی) و Na(2)O؛ (0/29-0/19 درصد وزنی) آنها نسبتا پایین است. نسبت های متوسط (Al(VI)/Al(IV، نشان دهنده تبلورماگما در شرایط فشار متوسط بین 5 تا 10 کیلوبار می باشد. دمای محاسبه شده برای کلینوپیروکسن ها از 1150 تا1200 درجه سانتی گراد متغیر است. بر اساس ویژگی های ژیوشیمیایی کلینوپیروکسن، فوگاسیته اکسیژن در زمانتبلور نسبتا پایین بوده است.

کلیدواژه ها:

شیمی کلینوپیروکسن ، فوگاسیته اکسیژن ، ماگماتیسم تریاس ، دمای تبلور ، جنوب اصفهان ، پهنه سنندج سیرجان