فقه سیاسی و الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

یکی از موضوعات محوری الگوی پیشرفت، مربوط به حوزه سیاست است؛ فقه سیاسی نیز داعیه دار حل بسیاری از مسایل این حوزه است. در الگوی نظام سیاسی جمهوری اسلامی، باید این امکان فراهم شود که جایگاه فقه سیاسی بیشتر بررسی شود؛ زیرا جولانگاه مسایل نوپدید و حوادث واقعه است و استنباط های فقهی ناظر به عمل سیاسی می توانند تکلیف فرد مسلمان در زندگی سیاسی را تعیین کنند. این امر از سویی مستلزم توضیح شاخصه های الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت است. مقاله حاضر برای ضابطه مندکردن الزامات شرعی زندگی سیاسی در عرصه های داخلی و بین المللی، شاخصه های مورد نظر رهبر معظم انقلاب را مبنا قرار داده؛ و از سوی دیگر، به ظرفیت های فقه سیاسی به منظور تامین اصول لازم برای جهت گیری الگوی یادشده نیز توجه کرده است. فرضیه مقاله حاضر این است که فقه سیاسی شیعه توانایی ارایه الزامات شرعی مربوط به زندگی سیاسی براساس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت را دارد. برای تایید این مطلب، روش توصیفی تحلیل به کار گرفته شده است. حاصل آنکه باید علاوه بر اجتهاد نقل محور ، بر اجتهاد عقل محور نیز تاکید شده و از فقه فردمحور به فقه جامعه محور گذر شود.

کلیدواژه ها:

پیشرفت ، حکومت ، عدالت ، عقل ، فقه سیاسی ، مصلحت