قرایت قرآن توسط حایض در فقه مذاهب اسلامی
محل انتشار: دوفصلنامه فقه مقارن، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 493
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQHMG-2-4_005
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1398
چکیده مقاله:
درباره قرایت قرآن توسط حایض، به طور کلی دو نظر از سوی فقها مطرح شده است. نظر رایج و پرطرف دارتر این است که قرایت قرآن توسط حایض در ایام حیض ممنوع و حرام است. در مقابل این نظر، قول دیگری قرار دارد که قرایت قرآن را در ایام حیض توسط حایض جایز می داند و طرف داران این قول برای اثبات نظریه خود، به دلایلی نقلی از جمله عموم آیات وارده درباره امر به قرایت قرآن و روایات و نیز دلایل عقلی استناد نموده اند. در مقابل، قایلان به منع قرایت قرآن، نیز برای اثبات نظر خود به دلایلی نقلی از جمله آیه لا یمسه الا المطهرون و حدیث لا تقرا الحایض و لا الجنب شییا من القرآن و روایات دیگر و نیز دلایل عقلی از جمله قیاس استناد نموده اند. این نوشتار ضمن بررسی آرای فقهی موجود در این مسیله، در نهایت به این نتیجه رسیده است که قول قایلان به عدم جواز قرایت قرآن در ایام حیض راجح است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیلا رستمی
استادیار دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :