تعیین تعداد بهینه ابزارهای محدود کننده نیرو در بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه تخت فضاکار

چکیده برای بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار، دو روش بهبود توزیع نیروها و بهبود شکل پذیری وجود دارد. در روش بهبود شکل پذیری، با اعمال تمهیداتی مانند استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه به رفتار شکل پذیر تبدیل خواهد شد، بنابراین تاثیر تعداد ابزار محدود کننده نیرو (FLD) در بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار تا حدی موثر است که شکل پذیری و ظرفیت باربری سازه به طور چشمگیری افزایش یابد. در این مقاله تاثیر تعداد بهینه ابزارهای محدود کننده نیرو در بهبود رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار با توجه به اینکه تعداد ابزارهای محدود کننده تا چه حدی بر افزایش شکل پذیری و ظرفیت باربری شبکه های دو لایه فضاکار موثر واقع می باشند، مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: شبکه های دولایه فضاکار تخت ، بهبود رفتار خرابی ، ابزار محدود کننده نیرو ، خرابی پیشرونده ، شکل پذیری