بررسی عددی کاهش برکنش ستون ها در سازه های مهاربندی شده

چکیده: یکی از نیروهای پدید آمده در هنگام وقوع زلزله، نیروی کششی است که در ستون ها پدید می آید که این نیرو با نام نیروی برکنش شناخته شده است که باعث آسیب دیدن ستون، صفحه ستون ومیل مهارها گشته و حتی ممکن است در صورت عدم کنترل مناسب موجب واژگونی ساختمان نیز گردد. باذکر این دلایل لزوم مهار این نیرو آشکار و اجتناب ناپذیر می شود. در این تحقیق سعی برآن است با ارایه راه کارهایی نیروی برکنش در ستون ها کاهش داده شود. در این مسیر از دو ساختمان به عنوان مدل های عددی استفاده می شود که با استفاده از انواع بادبندها، تغییر محل مهاربندها و همچنین افزایش تعداد مهاربندها سعی در کاهش مقدار نیروی برکنش در ستون ها خواهد شد. برای هر ساختمان، مدل های مجزای کامپیوتری ساخته شده که در این مدل ها راه کارهای پیشنهادی جهت کاهش نیروی برکنش، مورد استفاده قرار می گیرند. در این مدل ها به بررسی انواع بادبندها در دو حالت بدون خروج از محوریت و دارای خروج از محوریت پرداخته می شود. در نهایت با مشاهده نتایجی که از مطالعه عددی به دست می آید، به بررسی کمی و کیفی نتایج پرداخته می شود. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از مهاربندهای تکی در گوشه های ساختمان، به جهت خنثی شدن نیروی برکنش، منطقی به نظر نمی رسد و حتی المقدور بایستی از یک قاب میانی دیگر جهت مهاربندی کمک گرفت. بررسی اخیر نشان داد که افزایش دهانه بادبندی بیش از 50 % در کاهش نیروی برکنش در حالت های متفاوت موثر است. همچنین در این تحقیق استفاده از بادبند هم محور برای ستون های کناری و بادبند برون محور برای ستون های میانی در جهت کاهش برکنش مناسب تر تشخیص داده شد که نتایج عددی متفاوتی را با توجه به  محل ستون شامل می گردد.

کلیدواژه ها:

کلید واژگان: نیروی برکنش ، مهاربندی ، عکس العمل تکیه گاهی ، مهاربند با خروج از مرکزیت ، مهاربند بدون خروج از مرکزیت