تلقی حقیقت انگارانه مولوی از موضوع تجسم اعمال

آموزه تجسم اعمال به تبیین کیفیت پاداش و کیفر اخروی می پردازد. در الهیات اسلامی، دو تفسیر متفاوت درباره این موضوع ارایه شده است: الف- تفسیرحقیقت انگارانه، ب- تفسیر مجازانگارانه. تصدیق هریک از این دو دیدگاه بر نوع بینش و رفتار انسان در دنیا و ارزیابی آدمی از چگونگی حیات آخرت تاثیر خاصی دارد. پذیرش تلقی حقیقت انگارانه از تجسم اعمال تقویت باور به روز جزا و تخلف ناپذیری پاداش و کیفر اخروی و مدیریت هرچه بیشتر انسان بر افکار و اعمال خود را به دنبال دارد. هدف نگارندگان مقاله پیش رو بررسی مساله تجسم اعمال، مزیت تلقی حقیقت انگارانه از موضوع تجسم اعمال نسبت به تفسیر مجازانگارانه، و روایت حقیقت انگارانه مولوی از موضوع تجسم اعمال با روش توصیفی – تحلیلی است. نتیجه آنکه در تلقی حقیقت انگارانه مولوی از تجسم اعمال، تبیین موضوع پاداش و کیفر اخروی اعمال انسان معقول تر وعادلانه تر به نظر می رسد و تاثیر تفکر و عمل آدمی در کیفیت سرنوشت اخروی اش به نحو جدی تری مورد تاکید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

پاداش و کیفر ، تجسم اعمال ، حقیقت انگاری ، مجازانگاری ، مولوی