مطالعه ی آزمایشگاهی تاثیر پارامترهای هیدرودینامیکی بر ضریب انتقال اکسیژن در سیستم های هوادهی دیفیوزری

کارآمدی فرآیندهای متعددی در تصفیه ی آب و فاضلاب به تزریق هوا در آب و یا فاضلاب بستگی دارد. به این منظور، دامنه ی وسیعی از انواع مختلف هواده های سطحی مکانیکی و هواده های عمقی دیفیوزری وجود دارد. از بین این دستگاه ها، هواده های دیفیوزری به دلیل سادگی در تجهیزات مکانیکی و الکتریکی، استهلاک کمتر و از همه مهم تر، کارکرد و راندمان مطلوب تر دارند. با وجود این که طراحی بهینه و مفهومی سیستم های هوادهی، کلید رسیدن به بیشترین بازدهی و کم ترین میزان مصرف انرژی است، اما هنوز هم این موضوع براساس مطالعات محدود، دستورالعمل های تجربی کلی و تجربیات اپراتورها و پیمان کاران انجام می شود. در این پژوهش، اثر پارامترهای هیدرودینامیکی بر ضریب انتقال اکسیژن در سیستم های هوادهی دیفیوزری با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی بررسی شد. تغییر پارامتر هندسی ارتفاع آب و پارامتر جریان همچون ایعاد و اندازه مخزن و پارامترهای دینامیکی بررسی شدند. نتایج مطالعه نشان داد که دو پارامتر ارتفاع آب روی دیفیوزر و دبی هوای ورودی به دیفیوزر، اثرگذارترین پارامترها هستند و با افزایش آنها، ضریب انتقال اکسیژن افزایش می یابد. در نهایت مشخص شد که در شرایط یکسان، افزایش ارتفاع آب گزینه ی اقتصادی تری نسبت به افزایش دبی هوا است.

کلیدواژه ها:

هوادهی دیفیوزری ، انتقال اکسیژن ، جریان حبابی ، اکسیژن محلول ، تصفیه فاضلاب