تاثیر انجام PAP بر روی سطوح نرم و سخت بر توان عضلات پا و سرعت باز شدن مفصل زانو در کاراته کاران نوجوان و جوان

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر PAP (PAP) بر روی سطوح نرم و سخت بر توان عضلات پا و سرعت باز شدن مفصل زانو در کاراته کاران نوجوان و جوان بود.روش کار: بدین منظور 10 کاراته کار پسر با (میانگین سنی 1/49±16/3) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. پروتکل PAP شامل 4 ست 15 تکرار پرش از روی 3 مانع 50 سانتی متری و انجام حرکت ماواشی جودان بلافاصله پس از فرود بود که هر 10 ورزشکار این پروتکل را یک بار روی سطح نرم و یک بار روی سطح سخت انجام دادند. در هر دو جلسه بعد از انجام پروتکل تمرین پرش عمودی، پرش جفت و سرعت باز شدن مفصل زانو اندازه گیری شد. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلوموگروف-اسمیرنف استفاده شد و برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون t زوجی استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد که انجام PAP بر روی ماسه بیشتر از انجام آن در سالن پرش عمودی، جفت و سرعت باز شدن زانو در تست پرش عمودی را افزایش داد (0/05≥P). اما سرعت باز شدن زانو در تست پرش جفت تفاوت معنادارنشان نداد (0/05≤P).بحث و نتیجه گیری: براین اساس می توان نتیجه گرفت که انجام PAP بر روی ماسه نسبت به انجام آن بر روی محیط سخت توان عضلانی پا را بیشتر افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

پرش عمودی ، پرش طول ، کاراته