ارزیابی ریسک حریق در ساختمان های اداری و بررسی تاثیر اقدامات اصلاحی در کاهش میزان ریسک

حریق یکی از حوادثی است که پیامدهای جانی، مالی و زیست محیطی ناگواری را برای جوامع به دنبال دارد. ارزیابی ریسک حریق روش موثری جهت ارزیابی وضعیت، اقدامات صورت گرفته، وسایل و تجهیزات اعلام و اطفاء حریق می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی ریسک و تعیین میزان بروز حریق در ساختمان اداری یک موسسه تحقیقاتی و تعیین میزان تاثیر اقدامات اصلاحی در کاهش سطح ریسک حریق می باشد. این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی است که در یک موسسه تحقیقاتی بوسیله روش ارزیابی مهندسی ریسک حریق (FRAME) انجام گرفت. نتایج براساس فرمول های روش مذکور با استفاده از نرم افزار اکسل محاسبه گردید. همچنین میزان تاثیر اقدامات اصلاحی در کاهش سطح ریسک حریق بررسی گردید. در این مطالعه تعداد 11 واحد از ساختمان اداری یک موسسه تحقیقاتی مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین تاثیر اقدامات اصلاحی پیشنهادی در کاهش میزان سطح ریسک با استفاده از روش FRAME در واحدی که بیشترین میزان ریسک حریق را داشت، بررسی گردید. نتایج به دست آمده حاکی از اینست که سطح ریسک حریق ساختمان و فعالیت ها در کلیه طبقات ساختمان اداری در حد قابل قبول (کمتر از یک) می باشد. این درحالی است که در کلیه واحدهای طبقات2-، 1- ، هم کف و واحدهای بایگانی طبقه سوم و هفتم و سالن های همایش در طبقه 10 بالاترین ریسک و پتانسیل حریق متوجه افراد می باشد و بیشترین میزان ریسک حریق ساکنین در پارکینگ طبقه 1- و 2- می باشد. اقدامات اصلاحی پیشنهادی موجب کاهش قابل توجهی در میزان ریسک پارکینگ طبقه 2- می گردد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، حریق ، FRAME ، ساختمان اداری ، اقدام اصلاحی