تجزیه و تحلیل مولفه های تاثیرگذار بر انتقال ایمن افراد در مترو (مطالعه موردی: متروی تهران)

مترو با توجه به ظرفیت بالا در جابجایی و گزینش آن به عنوان بهترین سیستم حمل و نقل همگانی و پایدار در کلان شهر تهران، همواره به عنوان لایه اول در جابجایی و انتقال مسافر مورد توجه مسیولان و صاحب نظران برنامه ریزی شهری بوده است. هدف تحقیق تجزیه و تحلیل مولفه های تاثیرگذار بر انتقال ایمن افراد در متروی تهران است. تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق برای پرسشنامه تعداد 10 نفر از خبرگان حوزه مورد مطالعه را شامل شده است که پرسشنامه خبرگان در میان آن ها پخش شد. بر اساس مطالعات صورت گرفته معیارهای اصلی تحقیق به ترتیب وزن شامل معیار اهمیت شریان ها با وزن 0.199، معیار کاربرد GIS در مواقع بحرانی با وزن 0.193، معیار طرح اضطراری جهت تخلیه و استقرار موقت با وزن 0.189، خطرات و تهدیدات موجود با وزن نرمال شده 0.177، معیار مسیریابی امدادرسانی در صورت وقوع حوادث احتمالی با وزن 0.103، معیار وضعیت فعلی خدمات امدادرسانی با وزن 0.084 و معیار جمع آوری اطلاعات حیاتی مسافران با وزن 0.055 می باشد، که هر یک شامل تعدادی زیرمعیار می باشند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از رویکرد AHP صورت گرفته است. بر اساس نتایج تحقیق اثبات شد، معیار اهمیت شریان ها با وزن نرمال شده 0.199 در اولویت اول میان معیارها و زیرمعیار تعیین مکان دقیق وقوع حادثه با وزن نهایی 0.083 در اولویت اول زیرمعیارها قرار دارد.

کلیدواژه ها:

انتقال ایمن ، مترو ، رویکرد انتقال ایمن ، مترو ، رویکرد