ارایه مدل کمی (مدل ریاضی CMM-CLP) و کیفی (AHP و ANP) به منظور مکانیابی ایستگاه های آتش نشانی با در نظر گرفتن ریسک پذیری در مدل ریاضی

محل قرار گیری و چیدمان ایستگاه های آتش نشانی در سطح شهرها تاثیر بسزایی در نوع عملکرد و کیفیت خدمت رسانی دارد. با توجه به اینکه مدل ریاضی به تنهایی نمی تواند اهداف مکانیابی را به صورت مطلوب تامین نماید، هدف این مطالعه تعیین مکان بهینه ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از یک مدل کمی و ترکیب دو مدل کیفی به ترتیب شامل، مدل ریاضی توسعه یافته ی مسیله ی کلاسیک مکان یابی ماکزیمم پوشش (MCLP)، تجزیه و تحلیل فرایند سلسله مراتبی (AHP) و تجزیه و تحلیل فرایند شبکه ای (ANP) می باشد. مدل ریاضی شامل قرار دادن تعدادی تسهیل از انواع مختلف، با توجه به ظرفیت هر حالت برای پوشش دادن به منظور خدمت رسانی به مراکز تقاضایی که به انواع گوناگونی از خدمت نیاز دارند، با در نظر گرفتن ریسک پذیری مراکز تقاضا می باشد که نمونه ای از مسیله ی پوشش تسهیل چندحالته ظرفیت دار (CMM-CLP) است. در این مطالعه با توجه اهمیت تصمیم گیری پیرامون تعیین مکان بهینه ایستگاه های آتش نشانی تلاش شده است تا علاوه بر ارایه مدل ریاضی با بهره گیری از روش های تجزیه و تحلیل فرایند سلسله مراتبی و تجزیه و تحلیل فرایند شبکه ای به تصمیم گیرندگان در انتخاب بهترین گزینه کمک شود. روش تصمیم گیری مورد استفاده در این پژوهش شامل سه سطح می باشد. در سطح اول و دوم ایستگاه ها براساس روش AHP و با توجه به گروهی از معیارها ارزیابی و سپس قبول یا رد می شوند. در سطح سوم با دو روش AHP و ANP و بر اساس معیارهای آن سطح به اولویت بندی ایستگاه ها پرداخته می شود. عملکرد روش های موجود در مکانیابی به صورت دو ویژگی مشخص بیان شده است: 1- در نظر گرفتن روش AHP و ANP برای تصمیم گرفتن در نقاط بالقوه 2- به کار بردن مدل MCLP بسط داده شده (CMM-CLP) به منظور بهینه سازی نقاط بالقوه.

کلیدواژه ها:

ماکزیمم پوشش ، ماکزیمم پوشش چندحالته ظرفیت دار ، فرایند سلسله مراتبی ، فرایند شبکه ای ، ریسک پذیری