ارزیابی حداکثر ظرفیت هوازی با لباس ورزشی و با لباس حریق ودستگاه تنفسی در آتش نشانان

هدف :آتش نشانان برای انجام کارهای عملیاتی و ماموریت ها و حفظ ایمنی خود نیاز به آمادگی جسمانی بالایی دارند که ممکن است با فرایند پیری و افزایش سن این آمادگی جسمانی کاهش یابد. هدف از این مطالعه ارزیابی استقامت هوازی آتش نشانان با لباس ورزشی و با لباس حریق و دستگاه تنفسی بود. روش پژوهش: در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی، 161 نفر از آتش نشانان شهر تهران انجام شدو پرسشنامه اطلاعات دمو گرافیک و آزمون پله کویین کالج بکار برده شد. برای تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS20 و روش های آماری و توصیفی و استنباطی ANOVA استفاده شدو سطح معنا داری را 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها : در مقادیربدست آمده تاثیر سن بر شاخص توده بدنی را نشان داد، در حالی که تفاوت آماری در آزمون پله استقامتی با لباس ورزشی و با لباس حریق و دستگاه تنفسی وجود داشت ، 14% از افراد شرکت کننده آتش نشان نتواستند آزمون استقامتی را به پایان برسانند. نتیجه گیری : ما پیشنهاد می دهیم که آتش نشانان باید در ارزیابی ظرفیت هوازی و تمرینات آمادگی جسمانی ویژه برای نگه داشتن بدن خود در سطح مطلوب در تمام گروه سنی شرکت کنند و بر افزایش توان هوازی آنان با توجه به اهمیت شغل اتش نشانی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

حداکثر ظرفیت هوازی ، آتش نشانان ، آمادگی جسمانی ، آزمون پله