بررسی عدالت فضایی پارکهای شهری با استفاده از شاخص ویلیامسون مطالعه ی موردی: شهر تهران

دستیابی به عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی شهری برای شهروندان، از جمله اصول اولیه در برنامه ریزی شهری می باشد که با پیدایش رویکردهای عدالت محور در دهه های اخیر اهمیتی مضاعف یافته است. توزیع متعادل و متوازن خدمات شهری برای شهروندان، سبب ایجاد عدالت و برابری در میان فضای شهری میگردد. بنابراین اندازه گیری عدالتفضایی مثل پارک های شهری از نیازهای مدیریت شهری است. این پژوهش با هدف شناسایی مناطق برخوردار و غیر برخوردار شهر تهران از پارک ها و توزیع آنها انجام شد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات، روش - اسنادی است. در این مقاله به منظور سنجش عدالت فضایی در توزیع پارک های شهر تهران تحلیل نتایج شاخصویلیامسون انجام شده است. نتایج تحقیق نشان داد منطقه ی 10 نامتعادل ترین و منطقه ی 22 متعادل ترین منطقه از نظر توزیع بوستان های شهری است.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، شاخص ویلیامسون ، پار کهای شهری ، شهر تهران