اعتبارسنجی توسعه گردشگری از منظر حمایت ساکنان محلی (مورد پژوهی: شیراز)

امروزه نقش ساکنان محلی در تصمیم گیری های مربوط به توسعه گردشگری امری حیاتی است. لذا شناخت میزان حاکمیت ساکنان محلی و تبیین عوامل موثر بر حمایت ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ساختاری چهار عامل موثر در گردشگری بر تاثیر کل و حمایت ساکنان محلی از توسعه گردشگری است. برای رسیدن به هدف فوق، شش فرضیه تحقیق پیشنهاد شده است. در این تحقیق 205 پرسشنامه از بررسی ساکنان که به طور تصادفی از شهر شیراز انتخاب شده بود توزیع شد. در این مطالعه از تحلیل روش مدل سازی معادلات ساختاری SEM استفاده شده است. چهار ساختار بیرونی، با تاثیرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی و دو ساختار درونی، شامل متغیر تاثیرات کل و حمایت از توسعه گردشگری، با روش های مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مدل معادلات ساختاری، شش فرضیه پشتیبانی می شوند. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که مخالفت جامعه با گردشگری بر پایه اثرات منفی محیطی و اجتماعی توسعه گردشگری استوار است. برای یک استراتژی برنامه ریزی موثر، متخصصان گردشگری بایداطمینان حاصل کنند که ساکنان با مشکلات بیشتر محیطی و اجتماعی در فرایند برنامه ریزی دخیل هستند که به متخصصان کمک می کند تا نگرانی های این ساکنان را بهتر درک کنند. هنگامی که نگرانی های اجتماعی و محیطی مورد توجه قرار می گیرند، درگیری بین برنامه ریزان و توسعه دهندگان گردشگری باید حداقل باشد و امید به یک تجارت گردشگری پایدار در جامعه میزبان می گردد.

کلیدواژه ها:

اثرات گردشگری ، حمایت از گردشگری ، مدل معادلات ساختاری ، شهر شیراز