پتانسیل کوانتومی در فضای فاز گسترش یافته

اولین بار مفهوم پتانسیل کوانتومی در فضای فاز گسترش یافته توسط نصیری مطرح گردید. نصیری نشان داد که علیرغم نمایش شرودینگر، می توان با استفاده از تبدیلات بندادی در فضای فاز گسترش یافته نمایشی به دست آورد که در آن نمایش، پتانسیل کوانتومی مشاهده نشود. در این نمایش که نمایش فضای فاز ویگنر خوانده می شود جمله پتانسیل کوانتومی برای ذره آزاد، پتانسیل خطی و پتانسیل نوسانگر هارمونیک در معادله هامیلتون – ژاکوبی کوانتومی مشاهده نمی شود. در ادامه این کار نصیری و بهرامی با استفاده از تکنیک تبدیلات بندادی برای به دست آوردن نمایش های مختلف مکانیک کوانتومی نشان دادند که پتانسیل کوانتومی برای پتانسیل نوسانگر هارمونیک در نمایش هوسیمی نیز رفع شده است. در این مقاله با استفاده از همین تکنیک نشان داده خواهد شد که نمایش چلانده، نمایش مناسب دیگری است که در آن پتانسیل کوانتومی برای دو پتانسیل دیگر نیز قابل رفع است و معادله هامیلتون –ژاکوبی شکل آشنای کلاسیک را پیدا خواهد کرد.