بررسی دوام آسفالت نیمه گرم متخلخل حاوی زایکوترم

آسفالت متخلخل در مقایسه با آسفالت توپر به دلیل پایین بودن مقدار فیلر و ریزدانه و بالابودن درصد درشت دانه دارای فضای خالی بالایی می باشد. از جمله مزیت های این نوع آسفالت می توان به کاهش در درخشندگی سطح , آلودگی صوتی , پاشش آب و مشکلات رانندگی در هوای مرطوب و بارانی و افزایش مقاومت لغزندگی اشاره کرد.امروزه، تکنولوژی آسفالت نیمه گرم به عنوان روشی کارآمد برای کاهش هزینه های تولید آسفالت، مصرف سوخت و آلودگی های زیست محیطی شناخته شده است. کاهش دما تولید و تراکم در این تکنولوژی باعث عدم خشک شدن کامل سنگدانه می شود از این رو موجب می شود رطوبت سنگدانه ها به طور کامل از بین نرود که سبب کاهش چسبندگی بین قیر_سنگدانه خواهد شد. بنابراین در مقابل مزایای بی شمار این تکنولوژی، عریان شدگی را می توان به عنوان نقطه ضعفی برای این تکنولوژی مطرح کرد. یکی از روش هایی که امروزه برای بهبود چسبندگی بین قیر و سنگدانه و افزایش مقاومت در برابر خرابی رطوبتی مطرح می شود استفاده از افزودنی های شیمیایی می باشد. زایکوترم، به عنوان یک افزودنی نانو شیمیایی، نقشی دو جانبه به عنوان افزودنی ضد عریان شدگی و افزودنی نیمه گرم ایفا می کند. هدف اصلی این پژوهش آزمایشگاهی، بررسی تاثیر افزودنی نانو شیمیایی زایکوترم بر حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی نیمه گرم درقالب آزمایش های حساسیت رطوبتی اعم از آزمایش لاتمن اصلاح شده و آزمایش مدول برجهندگی است. بررسی نتایج آزمایش ها نشان دهنده ی عملکرد مناسب زایکوترم به عنوان افزودنی نیمه گرم و افزایش مقاومت در برابر رطوبت در سنگدانه های سیلیسی است.

کلیدواژه ها:

آسفالت نیمه گرم متخلخل ، حساسیت رطوبتی ، زایکوترم ، آزمایش لاتمن ، آزمایش مدول برجهندگی