ارزیابی و شناسایی عوامل موثر بر سطح ایمنی در سازمان قطار شهری اصفهان

آسیب ها و حوادث شغلی همواره به عنوان یکی از مشکلات پراهمیت در محیط های کاری مطرح بوده است. اخیرا در ادبیات ایمنی شغلی، مورد توجه قرار گرفته است، بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و شناسایی عوامل موثر بر ریسک ایمنی در سازمان قطار شهری اصفهان انجام گرفته است. روش پژوهش مطالعه حاضر، توصیفی همبستگی از نوع کاربردی می باشد، جامعه آماری این پژوهش شامل همه مدیران سازمان قطار شهری اصفهان است که، براساس آماری که در سال 1396 از این سازمان گرفته شده تعداد جامعه آماری این پژوهش 50 نفر است و با استفاده از روش سرشماری 50 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تحلیل داده های جمع آوری شده، جهت پایایی از روش ضریب آلفا کرونباخ استفاده شده است، که مقادیر این آماره برای کل پرسش نامه 0,95 بدست آمد که از 0,7 بیشتر است و در نتیجه پرسشنامه دارای AMOS و جهت مدل معادلات ساختاری از نرم افزار SPSS پایایی مورد نظر می باشد. جهت تحلیل فرضیه ها از روش همبستگی پیروسون و مدل رگرسیونی از نرم افزار استفاده شده است، یافته های پژوهش نشان می دهد که عوامل داخلی و عوامل خارجی و محیط کار بر رفتارهای نا ایمن در سازمان قطار شهری اصفهان تاثیرمثبت دارد و رفتارهای نا ایمن باعث ایجاد حادثه در سازمان قطار شهری اصفهان می شود و حادثه بر سطح ایمنی تاثیر منفی دارد و همچنین شرایط نا ایمن نقش واسطه ای جزیی بین رفتارهای نا ایمن و ایجاد حادثه در سازمان قطار شهری اصفهان دارد.

کلیدواژه ها:

سطح ایمنی ، رفتارهای نا ایمن ، شرایط نا ایمن ، حادثه ، عوامل داخلی وخارجی محیط کار