تحلیل زمینه های پیاده سازی معماری پایدار در مسکن شهر کرمانشاه

امروزه معماری پایدار را عنصری می شناسند که چند دهه از معرفی و مطرح شدن آن می گذرد و راه حل ها و پیشنهادات زیادی به واسطه آن در جهت حل بحران های عصر امروز ارایه شده است. ولیکن مسایل و مشکلات ایجاد شده بر سر راه معماری پایدار هم چنان پای برجاست. توجه به ارزش های معماری بومی و توسعه و شناخت آنها ممکن است منجر به رفع موانع گردد. در فرآیند تکامل معماری بومی می توان شاهد انعکاس متبحرانه برخی روابط اجتماعی، اقتصادی با محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی بوده، بنابراین سلسله مراتب و پیوستگی موضوعات مورد نظرمعماری پایدار در معماری بومی قابل رویت است. مفهوم معماری پایدار، چه به عنوان خلق فضای انسانی و تنظیم رابطه ی انسان و محیط فیزیکی و چه به عنوان محصول این فرایند، همواره با محیط پایدار، درآمیخته و در چارچوبی کلی می توان این معماری را، فعالیتی تعبیر کرد برای خلق محیط پایدار انسان ساخت .اکنون سوال این است چگونه می توان ارزش های معماری مسکن شهر کرمانشاه را را با رویکرد پایداری مرتبط ساخت آنچه که هویداست که رد پای پایداری در معماری اقلیمی ایران زمین از قدیم الایام به چشم می خورد و آن را در زمان و مکان خودش حفظ کرده است. مفهوم پایداری اغلب به عنوان مقیاس ارزش یک سبک و متد به کاربرده می شود و به معنی ایجاد یک فرآیند قابل تکرار است. مسکن به عنوان یکی از نیازهای اولیه و اساسی جوامع، از یک طرف عامل ارتباط جوامع و محیط بوده و با بهره برداری زیاد از منابع طبیعی مثل زمین ، انرژی، آب، مواد ساختمانی و تولید آلودگی همراه است. در این مقاله سعی شده است با معرفی معماری پایدار و به دنبال آن معماری مسکن و عناصر پیوسته با معماری اقلیمی شهر کرمانشاه بررسی گردد و در انتها با معرفی نقش و ویژگی های اقلیمی و با بررسی و تحلیل زمینه های پیاده سازی معماری پایدار در مسکن شهر کرمانشاه به چگونگی ارتقای توسعه پایدار در این مساکن دست یافت. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای می باشد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، مسکن ، معماری بومی